समाज

नवनियुक्त प्रदेश प्रमुख राजेश झा 'अहिराज' पदभार गरेलगत्तै चर्चामा छन् । आफ्नो कार्यकक्षमा राष्ट्र निर्माता पृथ्वीनारायण शाहको तस्विर राख्दा उनको देशभर प्रशंसा भयो । नेपाली सेनाले पनि प्रशंसा गर्यो । साथसाथै सडकमा घाइते भएका सर्वसाधारणको भीआइपी सवारी रोकेर उद्धार गरेर उनको लोकप्रियता झनै चुलिए । शासक पद जनताको सेवाका लागि भन्ने पाठ उनले सिकाए ।अब उनै प्रदेश प्रमुख झा अरु प्रदेशका प्रमुख जस्तो निष्क्रिय होइन देश नै जागरुक बनाउने अभियान लिएर अगाडि बढेका छन् । प्रदेश प्रमुख सेरेमोनियल हो तर इनएक्टिभ होइन भन्ने अभियानसहित झा देशका ६ वटै प्रदेश प्रमुखहरूसँग साक्षात्कार तथा छलफलका लागि निस्किएका छन् । साथमा पृथ्वीनारायण शाहको तस्विर लिएर हिँडेका छन् ।झाले बुधवार लुम्बिनी प्रदेशका प्रदेश प्रमुख धर्मनाथ यादवसँग भेट गरे । जानकी मन्दिर र पृथ्वीनारायण शाहको तस्विर मायाको चिनोको रूपमा दिए ।ब

बर्दिया । १४ वर्षीय एक किशोरले बर्दियाको बाँसगढी नगरपालिकामा एकै दिन चार बालिकालाई ब’ला’त्का’र ग’रेको घटना सार्वजनिक भएको छ । तीन किशोरबाट भाँ’डाकुटी खेलिरहेका ८, ६ र ५–५ वर्षका ना’बालिका ब’लात्कृ’त भएको पी’डित पक्षले बताएको छ । आ’रोपित किशोर बर्दियाकै बारबर्दिया नगरपालिकाबाट बाासगढीमा आफन्तकहाँ पाहुना आएका थिए । उनले कसैलाई न’भन्न ध’म्की दिएपछि बालिकाहरुले घ’टना लु’काएका थिए । तर, घटनामा पी’डित एक बालिकाले अभिभावकलाई सबै कुरा बताएपछि वास्तविकता बा’हिरिएको खबर अन्नपूर्ण पोष्ट दैनिकमा छ । उनीहरु फागुन ५ गते विद्यालयबाट फ’र्किएर खेलिरहेका थिए । पाहुना आएका किशोरले नजिकैको टेलरबाट टालटुली लगेर बालिकाको हात र बाँ’धे र पालैपालो ब’लात्कार गरेछन्,’ एक पी’डितका बुवाले भने । पी’डितहरूको स्वास्थ्य परीक्षण रिपोर्ट आइसकेको छैन ।पी’डित पक्षले इ’लाका प्रहरी कार्यालयमा उ’जुरी दिएका छन् । ‘बा

काठमाडौं : आज पौष १४ गते मेरी श्रीमती बाँ’चीरहकी भए आज हामी उन्को जन्मो'त्सब मनाईरहेका हुन्थ्यौँ। संगै हुँदा हाम्रो जीवन खोला वारी र खोला पारीको बर र पिपल जस्तो हैन कि एउटै चौ'तारीमा उभिएर रमाई रहेका बर पिपल जस्तै थियौं। मदनकृष्ण फेसबुकमा लेख्छन ” मेरा लागि माया र आशि'र्बादका महा'सागर समान दर्शक श्रोताहरुले मेरो नयाँ गीत लाई हेरेर सुनेर मनमनै गुनेर कमेन्ट पनि गरीदिनुहोला ताकि मलाई अझ केहि गर्न जोश र जागर जागोस।” नेपाली कलाक्षेत्रका एक नक्षेत्र हुन्, वरिष्ठ कलाकार मदनकृष्ण श्रेष्ठ । उनलाई कलाका खानी भन्दा पनि फरक पर्दैन । अभिनय, लेखन, निर्देशन, गायन मात्र होइन उनीभित्र कलाका थुप्रै विधा अ’टाएका छन् ।कला'कारितामार्फत देशविदेशको कुना'कन्दरामा रहेका नेपालीको मनमा बास बस्न सफल श्रेष्ठ सबैका प्रिय र वि’वादरहित कलाकार पनि हुन् । मदन कृष्ण श्रेष्ठको लेख जस्ताको जस्तै ! आज पौष १४

मादल बनाउने वादी समुदायको पुर्खायौली पेशा अहिले लोप हुने अवस्थामा छ । पछिल्लो पुस्ताले मादल बनाउन छोडेका छन् । अहिले वादी समुदायले मादल बनाउन समेत बिर्सिन थालेको तुलसीपुर ४ वायखोला निवासी गेहेन्द्र वादीले बताए । “मादल बनाउने हाम्रो पुख्र्यौली पेशा हो। तर हामीले यो पेशा भुल्न थालिसक्यौं”, उनले भने ।बजारमा मादलको माग घट्दै जाँदा पनि मादल बनाउन छोडेको सोही ठाउँका भुपबहादुर वादीले बताए । अहिले बजारमा आाधुनिक उपकरण प्रयोग गरी गीत बजाउने, सुन्ने र नाच्ने चलन भित्रिएसँगै मादलको माग घट्न थालेको उनको भनाइ छ । “अहिले नाच्नगाउन, पेन्ड्राइभ जस्ता आधुनिक उपकरण प्रयोग हुन्छ”, उनले भने, “यसले गर्दा मादल नाचगानका लागि कमै प्रयोग हुने, माग पनि नहुँने भएकाले पेशा सङ्कटमा छ ।” घरमै आएर माग गरेपछि मादल बनाउने गरेपनि व्यावसायिक रुपमा मादल बनाउन छोडेको उनको भनाइ छ । यो पनि निःशुल्क परीक्षण र उपचार नि

दाङका एक व्यक्तिले शिक्षकबाट राजीनामा दिएर बगरमा केरा खेती गरेका छन् । लमही नगरपालिका–३ फल्कापुर निवासी नारायणप्रसाद भुषालले बगरमा केरा खेती गरेका छन् । राप्ती नदीले कटान गरेको लमही–२ राजपुरको करीब १२ बिघा क्षेत्रफलमा केरा खेती गरेको उनले बताए । ‘पहिले बस्ती थियो तर राप्ती नदीले कटान गर्न थालेपछि बस्ती अन्तै सर्‍यो, यो स्थान बगरमा परिणत भयो,’ उनले भने, ‘बगरमा परिणत भएपछि यो स्थानमा अहिले मैले व्यावसायिक केरा खेती गर्न थालेको छु ।’ वार्षिक ३ लाख ६० हजार भाडा दिने सम्झौता गरी जग्गाामा ‘जी नाइन, वैलिएम हाईब्रेड र हरि साल’ जात लगायतका १५ हजार केराका बिरुवा रोपेको उनको भनाइ छ । ३ वर्षदेखि व्यावसायिक केरा खेती शुरू गरेका भुषालले पहिलो सिजनमै २ लाख ५० हजार आम्दानी गर्न सफल भएको बताए एउटा केराको बोटमा २७५ वटासम्म कोसा लाग्ने गरेका छन् । उनले दोस्रो सिजनमा करीब ७ लाख आम्दानी गर्ने योजना

काठमाडौं : कोठाका भित्ताभरि दर्जन तस्बिर छन्। नेपालको राष्ट्रिय ध्वजावाहक नेपाल एयरलाइन्सका सुरुवाती दिनदेखिकै जहाजका तस्बिरहरूले उनको कार्यकक्षको शोभा बढाएको छ। तस्बिरमा भएकामध्ये कतिपय जहाज अहिले ‘फेज आउट’ भइसकेका छन्, कति चाहिँ त्रिभुवन विमानस्थलमा ग्राउन्डेड अवस्थामा ‘घाम तापिरहेका’ छन् । उनको बाल्यकाल तिनै जहाज उडाउने पाइलट बन्ने सपनाका साथ बित्यो । जबकी अभिभावक चाहन्थे उनी डक्टर बनुन्। अभिभावकको इच्छा विपरित पाइलटका रूपमा उनले जहाज उडाउन थालेको पनि १२ वर्ष बितिसकेको छ । उनी अहिले नेपाल वायुसेवा निगमको पाइलट हुन् । यति मात्र होइन अपरेसन म्यानेजरका रूपमा निगमको नेतृत्व तहको जिम्मेवारी समेत सम्हाल्दै छन्। उनी हुन् दीपु जुहार्चन। बाबु-आमा-छोराको उडान सुन्धारास्थित नेपाल वायुसेवा निगमको चौथो तल्लामा रहेको उनको कार्यालयका भित्तामा सजिएका जहाजका फोटोबारे उनले भने, ‘ यो कोठामा पु

हामी अहिले २१ औ शताव्दीमा छौं । यस्लाई परिवर्तनको युग भनेर पनि भन्ने गरेको पाईन्छ । परिवर्तित युगमा आफै आत्मनिर्भर हुन सक्यौं भने हामीलाई हरेक प्रकारको सिढी चढ्न सहज हुन्छ । अहिले त आत्मनिर्भरता नै सफलताको प्रमुख कारक मानिने गरेको छ । यस प्रतिस्पर्धी समयमा आएर पनि आफुलाई सक्षम बनाउन सकिएन भनेर सधै पछाडिएका समुहमा गणना हुनुको बिकल्प रहन्न । त्यसैले पनि हामी आफै सचेत हुदै आत्मनिर्भर हुनु जरुरी छ । हाम्रो समाजमा पढेको मान्छेले यो गर्नु हुदैन त्यो गर्नु हुदैन भनेर धेरै नियम बनेका छन् । पढेका मान्छेले सरकारी जागिर खानु पर्छ या त प्राइभेट कम्पनी लगायतमा जागिर खानु पर्छ भन्ने सोच मानसपटलमा आउने गरेको छ । तर यस्ता यावत कुराहरुलाई चिर्दै व्यूटी पार्लर व्यवसायलाई अंगालेकी पात्र हुन उषा । भक्त्तपुरको कौशलटार चोकबाट एमिनिटी स्कूल जाने बाटोमा रहेको पुर्वेली डेरीको छेउमा रहेको उषा व्यूट्री पार

दीपकराज भट्ट : ३५ लाख व्यक्तिगत लगानीमा डडेल्धुरा (गन्यापधुरा) का युवाहरूले कृषि कार्यको सुरुवात गरेका छन् । डडेल्धुरा गाउँपालिका–४ रमाइलमा परि भट्टको दुई सय रोपनी जमिन छ । त्यो जमिन ५० वर्षदेखि खेतीपाती नगरेर बाँझिएको (झाडीमा परिणत) थियो । कोरोना महामारीले विदेशमा र स्वदेशमै आफ्नो गाउँबाट टाढा रहेकाहरूलाई गाउँमा जान बाध्य बनायो । त्यसरी गाउँ फर्कनेमा भट्ट परिवारका युवा पनि परे । गाउँ फर्किएका उनीहरूलाई कोरोनाले जन्मथलो मात्र फर्काएन गाउँमै केही गर्नुपर्छ भन्ने पाठसमेत सिकायो । वर्षांै बाँझो रहेको पाखो जमिन खनेर उद्यममा बदल्न उनीहरूलाई प्रेरित ग¥यो । भट्टको परिवारका १० जना मिलेर उक्त जग्गामा व्यावसायिक खेती सुरु गरेका छन् । तीमध्ये देवराज भट्ट भारतको बरेलीमा स्टार तहको होटलमा कुक हुनुहुन्थ्यो । सोही परिवारका जयराज पनि १० वर्षदेखि भारत मुम्बईको एक होटलमा काम गर्नुहुन्थ्यो । कोभिड

धन्यवाद धन्यवाद धन्यवाद,यतिका दिन हस्पिटल बस्दा मलाई आमा लाई त गारो छँदैछ मलाई कति गारो भयो होला एक्लै ले कियर गर्नु पर्दा बिरामि को । आज २०” दिन भएछ मेरि आमालाई हस्पिटल भर्ना गरेको आज निकालेको छु पुरै सन्चो त भैइसकेको छैन सन्चो हुँनत धेरै समय लाग्छ तर पहिले हेरिकन धेरै सुधार भएको पाँए । अझै पनि मेरि आमाको लागि भगवान सबै मेरा सुभचिन्तक हरुले भगवान सँङ्ग प्रथना गरिदिनु होला ।बिस्तारै सन्चो हुँदै जाला भन्ने आशा छ । अझै 100% त सन्चो भएको छैन 100% मा 60% चाँहि ठिक भएको पाउँछु अब बाँकि 40% चाँहि औसधि खायेर अनि बेला बेला मा फलोअप को लागि हस्पिटल गयेर सन्चो होला भन्ने लागेको छ।अरु बाँकि भगवान भरोसा । तेस्तो अवस्था मा पुगेकि मेरि आमा लाई मर्न बाट बचाउँनु हुँने ग्रीनसिटि हस्पिटल का चियरमेन आदरणीय लोक बहादुर टण्डन सर लगायत ग्रीनसिटि हस्पिटल का सम्पुर्ण डक्टर परिवार लाई म हृदय देखि नै धेरै भन्द